Woensdag, 20 Juni 2018 : Uit het 2e boek der Koningen 2,1.6-14.
Kort voordat de Heer Elia in een stormwind ten hemel wilde opnemen, vertrok Elia van Gilgal, en Elisa ging met hem mee.
Nu sprak Elia tot hem: Blijf hier; want de Heer heeft mij naar de Jordaan gezonden. Maar hij antwoordde:
Zo waar de Heer leeft, en bij uw leven; ik verlaat u niet. Daarop gingen ze samen verder.
Vijftig van de profetenzonen volgden hen, maar bleven in de verte staan, toen ze samen bij de Jordaan stil hielden.
Nu nam Elia zijn mantel, rolde hem op, en sloeg er mee op het water. En dit verdeelde zich in tweeën, zodat zij beiden droogvoets konden oversteken.
Aan de overkant aangekomen, sprak Elia tot Elisa: Doe nu een verzoek; wat moet ik voor u doen,
eer ik van u word weggenomen. Elisa antwoordde: Dat ik een dubbel deel van uw geest mag ontvangen.
Elia sprak: Ge vraagt heel veel; maar als ge mij ziet, wanneer ik van u word weggenomen, wordt uw bede vervuld; ziet ge me niet, dan geschiedt het niet.
Terwijl ze nu al sprekende verder gingen, kwam er opeens een vurige wagen met vurige paarden;
ze werden van elkander gescheiden, en Elia voer in een stormwind ten hemel.
Toen Elisa dit zag, riep hij uit: Vader, mijn vader; Israëls strijdwagens en ruiterij!
Maar hij zag hem niet meer; en hij greep zijn klederen, en scheurde ze vaneen.
Nu raapte hij de mantel op, die Elia had laten vallen, keerde terug en bleef bij de Jordaanoever staan.
Daar nam hij de mantel van Elia, en sloeg er mee op het water; maar het verdeelde zich niet.
Toen riep hij uit: Waar is de Heer dan toch, de God van Elia? En weer sloeg hij op het water; nu verdeelde het zich in tweeën, zodat hij kon oversteken.
